Καλή αρχή και καλό μήνα.... Μόλις έληξε το ματς Εργοτέλης-ΑΕΚ 2-2,τα νεύρα μου στο διάστημα αλλά δεν θα το αναλύσω περισσότερο γιατί χειροτερεύω την ψυχική μου κατάσταση...Η αλήθεια είναι οτι το blog αυτό το έκανα για να εκτονώνομαι τις δύσκολες στιγμές μετά από μια άσχημη εμφάνιση/ήττα/αποκλεισμό κλπ αλλά και για να μελετάω καλύτερα αυτά που σκέφτομαι και πιστεύω για την ομάδα,γιατί,μια δευτερη (πιο...ήρεμη) ματιά είναι πάντα πιο αξιόπιστη.... Έχω κουραστεί απο την γκρίνια που επικρατεί στην ομάδα μας και την μικρότητα που παρουσιάζουμε προς τα έξω. Σε κάθε μάτς τα ίδια...γκρίνια γκρίνια γκρίνια.... Πολλές ομάδες περνανε δύσκολες καταστάσεις αλλά δεν υπάρχει αυτός ο μηδενισμός. Αυτός ο μηδενισμός που τώρα που το σκέφτομαι έχει περάσει και σε εμένα.Βλέπω το μάτς και θέλω να βρίσω να βρίσω να βρίσω και να μην σταματάω.... ώρες ώρες εύχομαι να μήν είχα ασχοληθεί ποτέ με την μπάλα και να ήμουν μόνο με γκόμενες... Αλλά αυτή τη στιγμή,με αυτό το δρόμο που έχω ακολουθήσει δεν βρίσκω γιατρειά.... Και όσο πάει χειροτερεύει αυτό το σαράκι....Έλεος! Το κακό είναι οτι νιώθω εντελώς μόνος στο συναίσθημα αυτό....νιώθω πως όλοι οι υπόλοιποι γύρω μου είναι στα @@ τους και δεν μου δίνει κανείς σημασία....
Ο δρόμος του ΑΕΚτζή είναι μοναχικός....αλλά και μοναδικός! Πάντα θα έχουμε μέσα μας την ελπίδα,όσο κι αν τρωγόμαστε μεταξύ μας,όσο μιζεροι κι αν γινόμαστε,όσο μηδενιστές κι αν είμαστε πάντα θα είμαστε κολλημένοι με την αρρώστια μας...Αρκεί αυτή να μήν μας αποτελειώσει μια και καλή!
Επίσης κάτι τελευταίο....
Εσεις στο aek365.... γιατί αφήνεται να να αναρτώνται αρνητικά σχόλια,πικρόχολα τα οποία μόνο σύγχυση μπορούν να προκαλέσουν? Όλοι οι γαυροβάζελοι βρήκαν ευκαιρία και βαράνε... Όλοι θέλουν να μας φάνε κι εμείς τους δίνουμε την ευκαιρία... Λίγο μυαλό να είχαμε σαν άνθρωποι όλα θα πήγαιναν καλύτερα....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου